تاریخ:
Tuesday, 2016, June 14
«اَي رَبِّ جَلِّلْني بِسَِتْرِكَ وَاعْفُ عَنْ تَوْبيخي بِكَرَمِ وَجْهِكَ فَلَوِ اطَّلَعَ الْيوْمَ عَلي ذَنْبي غَيرُكَ ما فَعَلْتُهُ وَ لَوْ خِفْتُ تَعْجيلَ الْعُقوُبَةِ لاَ اجْتَنَبْتُهُ لا لاَِنَّكَ اَهْوَنُ النّاظِرينَ إلَیَّ وَاَخَفُّ الْمُطَّلِعينَ عَلَيَّ بَلْ لاَِنَّكَ يارَبِّ خَيرُ السّاتِرينَ وَاَحْكَمُ الْحاكِمينَ وَاَكْرَمُ الاَْكْرَمينَ سَتّارُ الْعُيوُبِ غَفّارُ الذُّنوُبِ عَلاّمُ الْغُيوُبِ تَسْتُرُ الذَّنْبَ بِكَرَمِكَ وَتُؤَخِّرُ الْعُقوُبَةَ بِحِلْمِكَ فَلَكَ الْحَمْدُ عَلي حِلْمِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ وَعَلي عَفْوِكَ بَعْدَ قُدْرَتِكَ وَيحْمِلُني وَيجَرِّئُني عَلي مَعْصِيتِكَ حِلْمُكَ عَنّي وَيدْعوُني اِلي قِلَّةِ الْحَيآءِ سَِتْرُكَ عَلَي وَيسْرِعُني اِلَي التَّوَثُّبِ عَلي مَحارِمِكَ مَعْرِفَتي بِسَعَةِ رَحْمَتِكَ وَعَظيمِ عَفْوِكَ.»
«ای صاحب من! با پوششت مرا بپوشان و به واسطه کرم توجهت از توبیخ من درگذر! اگر امروز غیر از تو از گناه من آگاه شود، قطعاً انجام نمی‌دهم؛ و اگر از تعجیل در عقوبت می‌هراسیدم، دوری می‌کردم! این ها نه به این دلیل است که تو را سبک ترین ناظران و بی‌مقدارترین آگاهان بپندارم؛ بلکه به این دلیل است که ای خدای من! تو را بهترین پوشش دهنده و بهترین داوران و گرامی ترین گرامیان می‌دانم.
ستار العیوب و بسیار بخشنده گناهانی و بسیار آگاه به غیب و پنهانی‌ها. گناه را به واسطه کرمت پنهان از دید مردم می‌کنی و به دلیل حلمت، عقوبت را به عقب می‌اندازی. ستایش مخصوص تو است، به خاطر اینکه آگاهی؛ ولی با حلم برخورد می‌کنی؛ و قدرت داری اما با عفو با من تعامل می‌کنی!
همین حلم تو مرا واداشته و جرأت بخشیده تا عصیان تو را مرتکب شوم و همین آبرونگهداری تو مرا به حیاء اندک کشانده است. اینکه به سوی گناهان پرشتاب می‌روم، به دلیل معرفت من به وسعت رحمت و عفو بیکران تو است.»
«ای صاحب من! با پوششت مرا بپوشان و به واسطه کرم توجهت از توبیخ من درگذر! اگر امروز غیر از تو از گناه من آگاه شود، قطعاً انجام نمی‌دهم؛ و اگر از تعجیل در عقوبت می‌هراسیدم، دوری می‌کردم! این ها نه به این دلیل است که تو را سبک ترین ناظران و بی‌مقدارترین آگاهان بپندارم؛ بلکه به این دلیل است که ای خدای من! تو را بهترین پوشش دهنده و بهترین داوران و گرامی ترین گرامیان می‌دانم.
ستار العیوب و بسیار بخشنده گناهانی و بسیار آگاه به غیب و پنهانی‌ها. گناه را به واسطه کرمت پنهان از دید مردم می‌کنی و به دلیل حلمت، عقوبت را به عقب می‌اندازی. ستایش مخصوص تو است، به خاطر اینکه آگاهی؛ ولی با حلم برخورد می‌کنی؛ و قدرت داری اما با عفو با من تعامل می‌کنی!
همین حلم تو مرا واداشته و جرأت بخشیده تا عصیان تو را مرتکب شوم و همین آبرونگهداری تو مرا به حیاء اندک کشانده است. اینکه به سوی گناهان پرشتاب می‌روم، به دلیل معرفت من به وسعت رحمت و عفو بیکران تو است.»