تاریخ:
Monday, 2016, July 18
اَللّهُمَّ اِنّى اَعوُذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ وَ الْفَشَلِ، وَ الْهَمِّ، وَ الْجُبْنِ، وَ الْبُخْلِ، وَ الْغَفْلَةِ، وَ الْقَسْوَةِ، وَ الْمَسْكَنَةِ، وَ الْفَقْرِ وَ الْفاقَة،ِ وَ کُلِّ بَلِيَّةٍ، وَ الْفَواحِشِ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ، وَ اَعوُذُ بِكَ مِنْ نَفْسٍ لا تَقْنَعْ، وَ بَطْنٍ لا يَشْبَعُ، وَ قَلْبٍ لا يَخْشَعُ، وَ دُعاءٍ لا يُسْمَعُ، وَ عَمَلٍ لا يَنْفَعُ؛ وَ اَعوُذُ بِكَ يا رَبِّ عَلى نَفْسى وَ دينى وَ مالى وَ عَلى جَميعِ ما رَزَقْتَنى مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ، اِنَّكَ اَنْتَ السَّميعُ الْعَليمُ
«خدایا! از کسالت، سستی، دل مشغولی، بُزدلی، بخل، غفلت، قساوت، خواری، زمین‌گیری، فقر، بی‌چیزی، بلاها و فواحشِ آشکار و پنهان، به تو پناه می‌برم!
از نفسی که قانع نمی‌شود، از شکمی که سیری ندارد، از قلبی که خشوع پیدا نمی‌کند، از دعایی که به آن اعتناء نمی‌شود و عملی که سود بخش نیست به تو پناهنده می‌شوم.
ای خدای من! بر خودم، دینم، مالم و بر تمامی آنچه برخوردارم کردی، از شیطان رانده شده به تو پناه می‌آورم. زیرا تو همان شنوای آگاه هستی!»