تاریخ:
Thursday, 2016, July 14
إِلهى وَسَيِّدى وَ عِزَّتِكَ وَ جَلالِكَ لَئِنْ طالَبْتَنى بِذُنوُبى، لاَُطالِبَنَّكَ بِعَفْوِكَ؛ وَ لَئِنْ طالَبْتَنى بِلُؤْمى، لاَُطالِبَنَّكَ بِكَرَمِكَ؛ وَ لَئِنْ اَدْخَلْتَنِى النّارَ لاَُخْبِرَنَّ اَهْلَ النّارِ بِحُبّى لَكَ؛ اِلهى وَ سَيِّدى اِنْ کُنْتَ لا تَغْفِرُ اِلاّ لاِوْلِيآئِكَ وَاَهْلِ طاعَتِكَ؛ فَاِلى مَنْ يَفْزَعُ الْمُذْنِبوُنَ وَ اِنْ کُنْتَ لا تُكْرِمُ اِلاّ اَهْلَ الْوَفآءِ بِكَ، فَبِمَنْ يَسْتَغيثُ الْمُسْيَّئوُنَ
«ای خدا و ای آقای من! به عزّت و شکوهت سوگند که اگر مرا برای گناهانم فراخوانی، من با عفوَت تو را مطالبه می‌کنم. اگر مرا بخوانی که بخاطر پستی‌ام، مطالبه‌ام کنی، من تو را به کرمت مطالبه می‌کنم. و سوگند که اگر وارد آتشم کنی، به آتشیان اعلام می‌کنم که تو را دوست دارم.
ای معبود من و سرور من! اگر فقط اولیاء و اهل اطاعت را پرده پوشی می‌کنی و می‌آمرزی، پس گنهکاران به چه کسی ترس و هراس خود را التیمام دهند؟ و اگر بجز وفاداران را، تکریم نمی‌کنی، پس بدکاران، دادخواهی را بر کدام آستان، عرضه کنند؟»