تاریخ:
Friday, 2016, July 15
اِلهى اِنْ اَدْخَلْتَنِى النّارَ فَفى ذلِكَ سُرُورُ عَدُوِّكَ وَ اِنْ اَدْخَلْتَنِى الْجَنَّةَ فَفى ذلِكَ سُرُورُ نَبِيِّكَ؛ وَ اَنَا وَ اللّهِ اَعْلَمُ اَنَّ سُرُورَنَبِيِّكَ اَحَبُّ اِلَيْكَ مِنْ سُرُورِ عَدُوِّكَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ اَنْ تَمْلاَ قَلْبى حُبّاً لَكَ وَ خَشْيَةً مِنْكَ وَ تَصْديقاً بِكِتابِكَ وَ ايماناً بِكَ وَ فَرَقاً مِنْكَ وَ شَوْقاً اِلَيْكَ يا ذَاالْجَلالِ وَ الاِْکْرامِ حَبِّبْ اِلَىَّ لِقائَكَ وَ اَحْبِبْ لِقآئى وَ اجْعَلْ لى فى لِقآئِكَ الرّاحَةَ وَ الْفَرَجَ وَ الْكَرامَةَ
«خدای من! اگر وارد آتشم کنی، دشمن تو شاد می‌شود و اگر وارد بهشتم کنی، موجب سرور و شادمانی پیامبرت می‌شود و من به خدا قسم می‌دانم که تو شادمانی پیامبرت را بر شادمانی دشمنت ترجیح می‌دهی!
ای خدا! از تو می‌خواهم قلب مرا لبریز از عشقت و ترست و تصدیقت و ایمان به خودت و اندیشه‌ات و شوقت، بنمایی! ای صاحب جلالت و گرامی داشت! ملاقاتت را در نظرم محبوب ساز و از این که بر تو وارد می‌شوم، خشنود باش و در زمان ملاقاتت، آسایش و گشایش و کرامت را روزیم کن.»