تاریخ:
Saturday, 2016, July 9
إلَهى حَقِّقْ رَجآئى، وَ آمِنْ خَوْفى، فَاِنَّ کَثْرَةَ ذُنوُبى لا اَرْجوُ فيها اِلاّ عَفْوَكَ؛ سَيِّدى اَنَا اَسْئَلُكَ ما لا اَسْتَحِقُّ، وَ اَنْتَ اَهْلُ التَّقْوى، وَ اَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، فَاغْفِرْ لى وَ اَلْبِسْنى مِنْ نَظَرِكَ ثَوْباً يُغَطّى عَلَىَّ التَّبِعاتِ، وَ تَغْفِرُها لى وَ لا اُطالَبُ بِها، اِنَّكَ ذوُ مَنٍّ قَديمٍ وَ صَفْحٍ عَظيمٍ و َتَجاوُزٍ کَريمٍ
خدایا! امیدم را جامه تحقق بپوشان! و ترسم را به ایمنی تبدیل کن! در باب انبوه گناهانم فقط به عفو تو دلبسته‌ام! آقای من! من چیزی را درخواست می‌کنم که ابداً استحقاقش را ندارم در حالی که تو اهلیت داری که تقوا را در محضر تو رعایت کنند، و اهلیت بخشیدن داری، پس مرا ببخشای! جامه‌ای از سر عنایت مرا بپوشان که پی‌آمدهای گناهان را بپوشاند و آن را بیامرزی و من بخاطر آن‌ها محاکمه نشوم؛ تو صاحب نعمت قدیمی و عفو فراوان و درگذشتن کریمی هستی!