تاریخ:
Friday, 2016, July 8
يا سَيدي اِنْ وَكَلْتَني اِلي نَفْسي هَلَكْتُ، سَيدي فَبِمَنْ اَسْتَغيثُ اِنْ لَمْ تُقِلْني عَثَرْتي؟ فَاِلي مَنْ اَفْزَعُ اِنْ فَقَدْتُ عِنايتَكَ في ضَجْعَتي وَ اِلي مَنْ اَلْتَجِئُ اِنْ لَمْ تُنَفِّسْ كُرْبَتي سَيدي مَنْ لي وَ مَنْ يرْحَمُني اِنْ لَمْ تَرْحَمْني وَ فَضْلَ مَنْ اُؤَمِّلُ اِنْ عَدِمْتُ فَضْلَكَ يوْمَ فاقَتي وَ إلي مَنِ الْفِرارُ مِنَ الذُّنوُبِ اِذَاانْقَضي اَجَلي سَيدي لا تُعَذِّبْني وَ اَنَا اَرْجوُكَ.
«ای آقای من! اگر مرا به خودم واگذار کنی، نابود (معنوی) می‌شوم. سیّد من! اگر لغزش مرا نبخشی، از چه کسی کمک بخواهم؟ اگر عنایت تو را در خوابگاه قبر از دست بدهم، در پیش چه کسی ترس و فَزَعم را بازگو کنم؟ اگر اندوه مرا به شادمانی تبدیل نکنی، به چه کسی پناهنده شوم؟ آقای من! من چه کسی را دارم و کدامین کس مرا مورد رحمت قرار می‌دهد، اگر رحمم نکنی؟ و در روز تنگ دستی قیامت، فضل چه کسی را امید داشته باشم، اگر فضل تو را از کف بنهم؟ و اگر عمرم به پایان برسد، در بخشش گناهم به سوی چه کسی بگریزم؟ ای سرور من! در حالی که امید به تو بسته‌ام، مرا عذاب مکن.»
«ای آقای من! اگر مرا به خودم واگذار کنی، نابود (معنوی) می‌شوم. سیّد من! اگر لغزش مرا نبخشی، از چه کسی کمک بخواهم؟ اگر عنایت تو را در خوابگاه قبر از دست بدهم، در پیش چه کسی ترس و فَزَعم را بازگو کنم؟ اگر اندوه مرا به شادمانی تبدیل نکنی، به چه کسی پناهنده شوم؟ آقای من! من چه کسی را دارم و کدامین کس مرا مورد رحمت قرار می‌دهد، اگر رحمم نکنی؟ و در روز تنگ دستی قیامت، فضل چه کسی را امید داشته باشم، اگر فضل تو را از کف بنهم؟ و اگر عمرم به پایان برسد، در بخشش گناهم به سوی چه کسی بگریزم؟ ای سرور من! در حالی که امید به تو بسته‌ام، مرا عذاب مکن.»