تاریخ:
Monday, 2016, July 4
«اِلهي اِنَّ جوُدَكَ بَسَطَ اَمَلي وَشُكْرَكَ قَبِلَ عَمَلي سَيدي اِلَيكَ رَغْبَتي وَاِلَيكَ رَهْبَتي وَاِلَيكَ تَاْميلي وَقَدْ ساقَني اِلَيكَ اَمَلي وَعَلَيكَ يا واحِدي عَكَفَتْ هِمَّتي وَفيـما عِنْدَكَ انْبَسَطَتْ رَغْبَتي وَلَكَ خالِصُ رَجآئي وَخَوْفي وَبِكَ اَنَِسَتْ مَحَبَّتي وَاِلَيكَ اَلْقَيتُ بِيدي وَبِحَبْلِ طاعَتِكَ مَدَدْتُ رَهْبَتي.»
«خدای من! عامل توسعه‌ی آرزویم، جود تو است. شکر کردنم، موجب قبولی عملم شد.
آقای من! هم رغبتم به تو است و هم ترسم! و آرزوبستن من به ساحت تو است. همین آرزو مرا به سمت تو جهت داد و ای خدای یگانه من! همّت من معتکف آستان تو است! و رغبت من به آنچه در نزد تو است، گسترش یافته و امید و ترس خالص و بی پیرایه من، متعلق به تو است. محبّت من با تو انس گرفته و دستم را به سوی تو گشودم و به ریسمان فرمانبرداری تو، هراس و ترسم را گسترش دادم.»
«خدای من! عامل توسعه‌ی آرزویم، جود تو است. شکر کردنم، موجب قبولی عملم شد.
آقای من! هم رغبتم به تو است و هم ترسم! و آرزوبستن من به ساحت تو است. همین آرزو مرا به سمت تو جهت داد و ای خدای یگانه من! همّت من معتکف آستان تو است! و رغبت من به آنچه در نزد تو است، گسترش یافته و امید و ترس خالص و بی پیرایه من، متعلق به تو است. محبّت من با تو انس گرفته و دستم را به سوی تو گشودم و به ریسمان فرمانبرداری تو، هراس و ترسم را گسترش دادم.»