«اَللّهُمَّ بِذِمَّة الاِْسْلامِ اَتَوَسَّلُ اِلَيكَ وَ بِحُرْمَةِ الْقُرْآنِ اَعْتَمِدُ علَيكَ وَ بِحُبِّي النَّبِي الاُْمِّي الْقُرَشِي الْهاشِمِي الْعَرَبِي التِّهامِي الْمَكِّي الْمَدَنِي اَرْجوُ الزُّلْفَةَ لَدَيكَ؛ فَلا توُحِشِ اسْتيناسَ ايماني وَ لا تَجْعَلْ ثَوابي ثَوابَ مَنْ عَبَدَ سِواكَ؛ فَاِنَّ قَوْماً آمَنوُا بِاَلْسِنَتِهِمْ لِيحْقِنوُا بِهِ دِمآئَهُمْ فَاَدْرَكوُا ما اَمَّلوُا وَ اِنّا آمَنّا بِكَ بِاَلْسِنَتِنا وَ قُلوُبِنا لِتَعْفُوَ عَنّا فَاَدْرِكْنا ما اَمَّلْنا وَ ثَبِّتْ رَجائَك في صُدوُرِنا وَ لا تُزِغْ قُلوُبَنا بَعْدَ اِذْ هَدَيتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهّابُ.»
«خدایا!
به واسطهی تعهدی که اسلام (یا تسلیم در برابر تو) برایم پدید آورده به تو توسل میجویم؛
و توسط حرمت قرآن، بر تو اعتماد میکنم؛
و به واسطهی محبّت پیامبر مکتبنرفته اهل طائفه قریش، از قبیله هاشم و عربی تهامی منسوب به مکه و مدینه، به تو نزدیک میشوم.
پس، اُنسی که ایمانم به تو پدید آورده را به وحشت تبدیل مکن و پاداشم را مانند پاداش کسانی قرار مده که غیر تو را پرستیدهاند.
آری، مردمی به این دلیل مسلمان شدند که خونشان حفظ شود و به خواستههای خود رسیدند اما ما با زبان و هم با قلبهامان ایمان آوردیم؛
پس ما را به آرزوهایمان برسان و امید ما را در سینههامان تثبیت کن و قلبهای ما را بعد از آنکه هدایت کردی، در انحراف رها مکن و از جانب خود رحمتی هدیه کن؛ زیرا تو بسیار اهل بخشش و فضل هستی.»